Все ИППП вызываются болезнетворными микроорганизмами ( бактериями, вирусами, простейшими, паразитами) и передаются преимущественно при половом контакте и через кровь (в основном через шприцы или инструменты). Но некоторые инфекции, например, сифилис, герпетическая, цитомегаловирусная  и папилломавирусные инфекции могут передаваться посредством контакта («кожа к коже») и через поцелуи.

Вирусные ИППП, такие как ВИЧ-инфекция, гепатит, генитальный герпес и аногенитальные бородавки, вызываемые вирусом папилломы человека, полностью не излечиваются, и лишь в части случаев течение заболевания и его проявления удается контролировать с помощью различных средств и методов. Излечиваемыми на сегодняшний день являются ИППП, вызываемые бактериями, простейшими и паразитами: сифилис, гонорея, хламидии, трихомониаз и некоторые другие. Однако, в любом случае раннее обращение к врачу и начало лечения не только послужит скорейшему выздоровлению, но и позволит снизить риск развития многочисленных осложнений. 

Для мужчин!
ИППП может заразиться абсолютно любой из мужчин, который занимается незащищенным и беспорядочным сексом. Заболеть очень просто, а лечиться — гораздо сложнее. Мужчины, помните, что причины заражения любой из инфекций, передаваемых половым путем, — халатное отношение к своему здоровью!

Коварство инфекций, которые передаются половым путем, заключается в том, что для заразившихся мужчин болезнь может протекать без ярко выраженных симптомов или совсем незаметно в течение определенного времени. Отсутствие мужского внимания на появление у себя некоторых признаков и симптомов начинающейся болезни, а также несвоевременное или неправильное лечение способствуют тому, что заболевание приобретает скрытый или хронический характер. Заболевание у мужчин со скрытым характером опасно тем, что болезнь достаточно быстро приобретает хроническую форму, которую значительно тяжелее лечить, а порой даже уже и невозможно. Хронический характер заболевания, вызванный ИППП, может способствовать тому, что у мужчин начинается воспаление мочеполовой системы, приводящее к ослаблению эрекции, преждевременной эякуляции, простатиту, аденоме, импотенции, бесплодию и другим серьезным заболеваниям мужской половой системы. Если в мужском организме болезнь приобрела хроническую форму, то проявляться симптомами ей уже необязательно, ведь симптомы — это показатель активной борьбы организма с проникновением инфекции.

Какие симптомы должны Вас насторожить ?!

1. Необычные выделения белого или желтого цвета из полового члена, часто с неприятным запахом.
2. Сильный зуд, жжение, болезненное мочеиспускание, частые позывы на мочеиспускание.
3. Розовая или красная сыпь, покраснение, пятна на разных участках тела, например, на ногах (подошвы), на руках (ладони).
4. Резкие или тянущие болевые ощущения в районе низа живота и яичек.
5. Увеличение лимфатических узлов, особенно в паховой зоне.
6. Мелкие пузырьки, эрозии, бородавки, язвы в районе рта, губ и ануса.
7. Аномальное разрастание тканей в районе заднего прохода и непосредственно на половом члене.

При заражении ИППП у мужчин могут возникать и другие симптомы, которые встречаются гораздо реже, например, болезненные ощущения во время близости, нарушение семяизвержения или повышение температуры тела.

Чаще всего у мужчин  встречаются следующие  ИППП: хламидиоз, трихомониаз, микоплазмоз, уреаплазмоз, гарднереллез, гонорея и сифилис.

Для женщин!
Наиболее частные симптомы ИППП у женщин. Что должно насторожить ?

1. Неприятный запах из влагалища.
2. Увеличение количества выделений из половых путей, изменение их цвета и структуры.
3. Появление болевых ощущений при мочеиспускании.
4. Сильный зуд в области гениталий.
5. Неприятные ощущения во время секса.
6. Легкое недомогание, головная боль, вялость, сонливость.
7. Задержка менструации или кровотечение в середине цикла. 

Проявления могут быть различными в зависимости от заболевания: 

1. При генитальном герпесе на внешней поверхности половых органов возникают пузырьки, которые сильно чешутся, через несколько дней они лопаются и превращаются в язвочки. Заразиться таким герпесом легко, а вот вылечить эту болезнь сложно, можно лишь уменьшить количество рецидивов.
2. Сифилис — это очень коварное заболевание, первые симптомы возникают спустя несколько недель. На половых органах появляется небольшая язва. Примерно через 2 недели она увеличивается в размерах, наблюдается уплотнение лимфоузлов. Проявления сифилиса одинаковы у мужчин и у женщин. Первичная язва (сифилитический шанкр) может возникать и не в области половых органов. В зависимости от способа заражения, шанкры могут появляться в любой точке кожного покрова или слизистой. Инфицирование сифилисом может происходить и неполовым путем (например, при переливании крови), в таких случаях первичный шанкр отсутствует и для обнаружения заболевания может потребоваться больше времени.
3. При трихомониазе наблюдается изменение цвета влагалищных выделений. Они становятся желтыми или зеленоватыми, имеющими неприятный запах.
4. Хламидиоз — это болезнь, которая может передаваться не только при половом контакте, но и бытовым путем. Первые признаки возникают через неделю. Характерны частые и болезненные мочеиспускания, маточные кровотечения, боли внизу живота и в области спины.
5. Гонорея (триппер) может долгое время протекать без каких-либо симптомов. В большинстве случаев больные жалуются на желтые или зеленые гнойные выделения с неприятным запахом, резкие боли внизу живота. Частое и болезненное мочеиспускание как у мужчин, так и у женщин.

!!!!Самолечением в такой ситуации заниматься опасно. Из острой формы инфекция может перейти в хроническую, тогда первичные симптомы исчезнут, но опасность для здоровья увеличится. Возрастает и риск заражения полового партнера.

Важно помнить ,что многие ИППП протекают без всяких симптомов ! Если ваш партнер заражен ,то и вы можете быть заражены , даже если пока симптомы заболевания не дают о себе знать!

Помните, что ИППП  вызывают неприятные последствия как для женщин (бесплодие, эктопическую беременность,  осложнения родов и послеродового периода и др.), так и для  мужчин (простатит, и как следствие импотенция) .

Поэтому крайне важно не заниматься поиском лечебных методов в интернете, а обратиться за квалифицированной диагностикой и своевременным лечением к врачу! Именно врач подберет те диагностические и лечебные программы, которые помогут вовремя выявить заболевание и своевременно с ним справиться!

       Статья Калымовой Б.Ж.

«Жыныстық жолмен берілетін инфекциялар»

Жыныстық жолмен берілетін инфекциялар (ЖЖБИ) - бұл негізінен жыныстық қатынас кезінде берілетін аурулар тобы. ЖЖБИ бүкіл әлемде өте кең таралған. ДДҰ (Дүниежүзілік денсаулық сақтау ұйымы ) сарапшылары есептеді: Жер шарының әрбір алтыншы тұрғыны жыныстық жолмен берілетін аурулардың кез келгенінен зардап шегеді.

Барлық ЖЖБИ қоздырғыштардан ( бактериялар, вирустар, қарапайымдылар, паразиттер) туындайды және негізінен жыныстық қатынас арқылы және қан арқылы (негізінен шприцтер немесе құралдар арқылы) беріледі. Бірақ кейбір инфекциялар, мысалы, мерез, герпетикалық, цитомегаловирустық және папилломавирустық инфекциялар байланыс арқылы ("теріге тері") және сүйісу арқылы берілуі мүмкін.

АИТВ-инфекциясы, гепатит, жыныстық герпес және адам папилломавирусы тудыратын аногенитальды сүйелдер сияқты вирустық ЖЖБИ толық емделмейді, тек жағдайлардың бір бөлігінде аурудың барысы мен оның көріністерін әртүрлі құралдар мен әдістердің көмегімен бақылауға болады. Бүгінгі күнге дейін бактериялар, қарапайымдылар және паразиттер тудыратын ЖЖБИ емделеді: мерез, гонорея, хламидиоз, трихомониаз және басқалары. Алайда, кез-келген жағдайда дәрігерге ерте бару және емдеуді бастау тез қалпына келтіруге ғана емес, сонымен қатар көптеген асқынулардың пайда болу қаупін азайтуға мүмкіндік береді.

Ер адамдар үшін!

ЖЖБИ қорғалмаған және ретсіз жыныстық қатынасқа түсетін кез келген ер адамға жұқтырылуы мүмкін. Ауырып қалу өте оңай, ал емделу әлдеқайда қиын. Ерлер, жыныстық жолмен берілетін инфекциялардың кез — келгенін жұқтырудың себептері сіздің денсаулығыңызға немқұрайлы қарау екенін ұмытпаңыз!

Жыныстық жолмен берілетін инфекциялардың арамдығы - жұқтырған ер адамдар үшін ауру айқын белгілерсіз немесе белгілі бір уақыт ішінде мүлдем байқалмай жүруі мүмкін. Аурудың басталуының кейбір белгілері мен белгілерінің пайда болуынаского назар аудармауы, сондай-ақ уақтылы немесе дұрыс емделмеуі аурудың жасырын немесе созылмалы сипатқа ие болуына ықпал етеді. Жасырын сипаттағы заболеваниеердегі ауру қауіпті, себебі ауру тез арада созылмалы түрге ие болады, оны емдеу әлдеқайда қиын, кейде тіпті мүмкін емес. ЖЖБИ-ден туындаған аурудың созылмалы сипаты мужчинерде несеп-жыныс жүйесінің қабынуының басталуына ықпал етуі мүмкін, бұл эрекцияның әлсіреуіне, ерте эякуляцияға, простатитке, аденомаға, импотенцияға, бедеулікке жәнеской жыныстық жүйесінің басқа да ауыр ауруларына әкеледі. Егер ауру ер адамның денесінде созылмалы түрге ие болса, онда ол симптомдармен көрінудің қажеті жоқ, өйткені симптомдар ағзаның инфекцияның енуімен белсенді күресінің көрсеткіші болып табылады.

Сізді қандай белгілер ескертуі керек ?!

1. Пенистен ақ немесе сары түсті ерекше разряд, көбінесе жағымсыз иіспен.
2. Қатты қышу, жану, ауыр зәр шығару, жиі зәр шығару.
3. Қызғылт немесе қызыл бөртпе, қызару, дененің әртүрлі бөліктеріндегі дақтар, мысалы, аяқтар (табандар), қолдар (алақандар).
4. Іштің төменгі бөлігінде және аталық безде өткір немесе тартылатын ауырсыну.
5. Лимфа түйіндерінің ісінуі, әсіресе шап аймағында.
6. Ауыз, ерін және анус аймағындағы ұсақ көпіршіктер, эрозиялар, сүйелдер, жаралар.
7. Анус аймағында және тікелей жыныс мүшесінде тіндердің қалыптан тыс өсуі.

ЖЖБИ жұқтырған кезде ер адамдарда басқа белгілер пайда болуы мүмкін, олар әлдеқайда сирек кездеседі, мысалы, жақындық кезіндегі ауырсыну, эякуляцияның бұзылуы немесе дене температурасының жоғарылауы.

Еркектерде жиі кездесетін ЖЖБИ: хламидиоз, трихомониаз, микоплазмоз, уреаплазмоз, гарднереллез, гонорея және мерез.

Әйелдер үшін!

Әйелдерде ЖЖБИ-нің жиі кездесетін белгілері. Нені ескерту керек ?

1. Қынаптан жағымсыз иіс.
2. Жыныс жолдарынан бөліну санының артуы, олардың түсі мен құрылымының өзгеруі.
3. Зәр шығару кезінде ауырсынудың пайда болуы.
4. Жыныс аймағында қатты қышу.
5. Жыныстық қатынас кезінде жағымсыз сезімдер.
6. Жеңіл ауру, бас ауруы, летаргия, ұйқышылдық.
7. Циклдің ортасында етеккірдің кешігуі немесе қан кету.

Көріністер ауруға байланысты әр түрлі болуы мүмкін:

1. Жыныс герпесімен жыныс мүшелерінің сыртқы бетінде көпіршіктер пайда болады, олар қатты қышиды, бірнеше күннен кейін олар жарылып, жараларға айналады. Мұндай герпесті жұқтыру оңай, бірақ бұл ауруды емдеу қиын, тек қайталану санын азайтуға болады.
2. Мерез - бұл өте қауіпті ауру, алғашқы белгілер бірнеше аптадан кейін пайда болады. Жыныс мүшелерінде кішкентай жара пайда болады. Шамамен 2 аптадан кейін оның мөлшері ұлғаяды, лимфа түйіндерінің қатаюы байқалады. Мерездің көріністері ерлер мен әйелдерде бірдей. Бастапқы жара (сифилитикалық шанкр) жыныс аймағында болмауы мүмкін. Инфекция әдісіне байланысты шанкр терінің немесе шырышты қабықтың кез келген жерінде пайда болуы мүмкін. Мерез инфекциясы жыныстық емес жолмен де болуы мүмкін (мысалы, қан құю кезінде), мұндай жағдайларда бастапқы шанкр болмайды және ауруды анықтау үшін ұзағырақ уақыт кетуі мүмкін.
3. Трихомониазда вагинальды разрядтың түсінің өзгеруі байқалады. Олар жағымсыз иісі бар сары немесе жасылға айналады.
4. Хламидиоз-бұл жыныстық қатынас арқылы ғана емес, сонымен қатар тұрмыстық жолмен де берілетін ауру. Алғашқы белгілер бір аптадан кейін пайда болады. Жиі және ауыр зәр шығару, жатырдан қан кету, іштің төменгі бөлігінде және арқа аймағында ауырсыну тән.
5. Гонорея (триппер) ұзақ уақыт бойы ешқандай белгілерсіз жүруі мүмкін. Көп жағдайда науқастар жағымсыз иісі бар сары немесе жасыл іріңді ағызуға, іштің төменгі бөлігіндегі өткір ауырсынуға шағымданады. Мужчинерде де, әйелдерде де жиі және ауыр зәр шығару.

!!!!Мұндай жағдайда өзін-өзі емдеу қауіпті. Жедел түрден инфекция созылмалы түрге ауысуы мүмкін, содан кейін бастапқы белгілер жоғалады, бірақ денсаулыққа қауіп артады. Жыныстық серіктесті жұқтыру қаупі де артады.

Көптеген ЖЖБИ белгілері жоқ екенін есте ұстаған жөн ! Егер сіздің серіктесіңіз жұқтырған болса , онда сіз аурудың белгілері әлі білмесе де, жұқтыруыңыз мүмкін!

Есіңізде болсын, ЖЖБИ әйелдер үшін де (бедеулік, эктопиялық жүктілік, босану және босанғаннан кейінгі асқынулар және т .б.) және ерлер үшін де (простатит және соның салдарынан импотенция) жағымсыз салдарға әкеледі.

Сондықтан интернеттен терапевтік әдістерді іздеумен айналыспау өте маңызды, бірақ білікті диагностика мен уақтылы емделу үшін дәрігермен кеңесу керек! Ауруды уақытында анықтауға және оны уақтылы басқаруға көмектесетін диагностикалық және емдік бағдарламаларды дәрігер таңдайды!

       Б. Ж. Қалымованың Мақаласы